To właśnie 31.12.2020 r. dowiedziałem się, że w japońskim świecie skrzypiec pojawił się nadliczbowy geniusz o imieniu Natsuho Murata.
Nie miałem innego wyboru, jak tylko oglądać Kohaku Uta Gassen NHK (konkurs śpiewu biało-czerwonego), więc zacząłem słuchać muzyki klasycznej na YouTube.
Jak wspomniałem, jako uczeń Sendai Niko High School, mój były nauczyciel poprosił mnie, abym został na Uniwersytecie Kioto i wziął uniwersytet na swoje barki.
Z powodu nieszczęść mojej rodziny nie mogłem się uczyć, więc codziennie słuchałem muzyki klasycznej nadawanej przez NHK FM.
W każdym razie każdego dnia.
Prenumerowałem czasopisma związane z transmisją FM, sprawdzałem wszystkie programy i słuchałem ich.
Wydałem nawet trochę moich wolnych pieniędzy na kompletną kolekcję LP Cyganerii Renaty Tebaldi.
Osoba odpowiedzialna za redakcję mojej książki dyplomowej powiedziała mi: "W naukach humanistycznych są trzy "K". Jeden z nich ostatecznie pozostawi znaczący ślad w japońskim świecie literackim". Byłem osobą, o której wspomniano.
Prowadziłem życie, które drastycznie odbiegało od życia, które mi obiecano, najpierw w Tokio, potem w Kioto, a na koniec jako menedżer firmy w Osace.
Jeśli chodzi o muzykę, początkowo chciałem zostać pianistą.
Ilekroć pianista o międzynarodowej renomie przyjeżdżał do Japonii, by wystąpić w Tokio lub Osace, zawsze tam byłem.
Jednak po pewnym czasie nigdy nie uczestniczyłem w ich występach.
Zamiast tego spędzałem całe dnie śpiewając różne gatunki piosenek przy akompaniamencie pianisty w moim ulubionym barze w Kita-shinchi w Osace.
Koszt powinien być wyższy niż był.
Jest to międzynarodowy konkurs, w którym występ pianisty jest filmowany z góry.
Kiedy oglądałem wideo, zdałem sobie z czegoś sprawę.
Pianiści zapamiętują utwory nawet przez palcowanie.
To samo dotyczy skrzypiec.
Mój najlepszy przyjaciel opisał dłonie Natsuho Muraty jako "jak u dziecka".
Pomyślałem to samo.
W świecie japońskiego baseballu pojawiło się dwóch nadliczbowych geniuszy.
Shohei Otani i Roki Sasaki przypadkowo obaj pochodzą z prefektury Iwate.
Kiedy Roki Sasaki dołączył do Lotte, większość profesjonalnych komentatorów baseballu, w tym Kiyoshi Nakahata, stwierdziła, że zajmie mu trochę czasu, aby grać w pierwszej drużynie.
Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem, jak łapie piłkę na obozie, byłem zaskoczony.
Sposób, w jaki zginał ramiona był niezwykły.
Po raz pierwszy zobaczyłem tak świetną formę.
Nigdy nie widziałem Otaniego łapiącego piłkę, więc Sasaki był moim pierwszym.
Od razu został starterem pierwszej drużyny; druga drużyna to nie żart.
Nikt nie mógł trafić w jego boiska.
Mój artykuł redakcyjny dotarł do Kiyoshi Nakahaty, gospodarza TV Tokyo.
Ja również skrytykowałem Kiyoshiego Nakahatę za patrzenie w inną stronę.
Nakahata natychmiast skorygował swoje oświadczenie, pojechał na obóz, zweryfikował je i powiedział: "Chcę go zobaczyć w pierwszej drużynie tak szybko, jak to możliwe. Nie mogę się doczekać, aby wkrótce zobaczyć go w pierwszej drużynie".
Czytelnicy znają historię, która się za tym kryje.
Nakahata jest insiderem, a ja jestem outsiderem.
Znaczące zmiany są dokonywane przez osoby z zewnątrz, czy ci się to podoba, czy nie.
Insiderzy, będąc insiderami, są zaślepieni.
I dlatego popełniają błędy w ocenie.
Nie jest przesadą stwierdzenie, że bycie insiderem jest równoznaczne z byciem przeciętnym geniuszem.
Odkąd byłem młody, mówiłem ludziom wokół mnie: "Czym jest geniusz?
Co to jest geniusz?
Geniusz to osoba, która ma pustą tablicę w swoim umyśle. Dlatego może wchłonąć wszystko".
Czym jest przeciętny geniusz?
Zwykły geniusz to osoba, której umysł jest zaciemniony przez jego własne słowa (i słowa innych). Dlatego nie może niczego przyswoić".
Natsuho Murata jest niezaprzeczalnie geniuszem.
Rozumie każdy rezonans, każdego kompozytora, ogromnie i nieskończenie.
Mój najlepszy przyjaciel jest w rzeczywistości jednym z największych geniuszy.
Dzięki Natsuho Muracie i mojemu najlepszemu przyjacielowi dodałem kolejną definicję geniuszu.
Czym jest geniusz?
Cechą geniusza jest niewinność.
Jak sugeruje to słowo, niewinność jest stanem umysłu wolnym od zła.
Innymi słowy, choć może się to wydawać oczywiste, geniusz to osoba, która jest przeciwieństwem złej osoby.
Ręce (dłonie) Natsuho Muraty były charakterystyczne.
Mój najlepszy przyjaciel opisał je jako "jak dłonie dziecka".
W przeciwieństwie do Himari, która pojawiła się cztery lata niżej, Natsuho Murata wstąpiła do Tokyo School of Music jako specjalna studentka.
Mogliśmy więc uczestniczyć w jej koncercie 3/10.
Oglądanie jej występu na żywo było czystą przyjemnością.
Postanowiliśmy wziąć udział we wszystkich jej koncertach w Japonii.
26 maja wystąpi z Orkiestrą Symfoniczną Ibaraki w Mito, swoim rodzinnym mieście.
Osaka do Mito, jednodniowa wycieczka.
Zmieniliśmy nasz pociąg powrotny na późniejszy, aby obejrzeć koncert w czasie wolnym do końca występu.
Siedzieliśmy w środku drugiego rzędu. To była najlepsza błogość.
Kiedy wyszliśmy z sali, zanurzeni w blasku błogości i wdzięczności za jej występ, ku naszemu zaskoczeniu, była w holu, wchodząc w interakcję z fanami!
Natychmiast do niej dołączyliśmy.
Powiedziałem jej, że jestem "gramofonem cywilizacji" i spontanicznie uścisnęliśmy sobie dłonie.
Byłem zdumiony, ponieważ jej dłonie były niesamowicie miękkie.
Być może dlatego. Jakby nieświadomie, padły słowa.
"Ostatnio słyszałem Perlmana, a ty byłeś lepszy od Perlmana. To znaczy, jesteś najlepszy na świecie".
Przyszedłem na koncert po wysłuchaniu III Koncertu Saint-Saensa, utworu, który wykonała tego dnia, na YouTube, gdzie grało go wielu wybitnych muzyków.
Ostatnim, którego słyszałem, był Itzhak Perlman.
To, co czyni ją najlepszą, to niewiarygodna miękkość jej rąk (dłoni).
Moc mózgu jest niezbędna dla tych, którzy są nazywani genialnymi skrzypkami.
Coś poza tym tworzy najlepszych na świecie: wrodzony talent.
Jest to dar dany tylko tym, w których mieszka bóg muzyki.
Podobnie jak Otani i Sasaki, Natsuho Murata również tworzy niesamowitą moc.
I piękno najwyższej delikatności.
Nie jest już tajemnicą, że Otani i Sasaki są nadprzyrodzonymi geniuszami.
Mają jedną wspólną cechę.
Ich stawy barkowe są niezwykle elastyczne.
Niesamowicie elastyczne mięśnie wytwarzają niesamowitą siłę.
Niewiarygodnie elastyczne mięśnie wytwarzają również najdelikatniejsze i najpiękniejsze dźwięki.
Kiedy wróciłem do domu, przejrzałem filmy wideo wybitnych ludzi, których widziałem.
W końcu znalazł się tylko jeden! Itzhak Perlman!
Byłem przekonany o słuszności moich spostrzeżeń.
Jego dłoń również była dłonią dziecka.
W tym manuskrypcie było dwóch niezweryfikowanych wielkich skrzypków.
Prawdopodobnie założyli, że ponieważ jakość wideo była słaba, jakość dźwięku również musi być nieodpowiednia.
Albo YouTube pozwolił sobie na takie założenie i nigdy się to nie pojawiło.
Byłem zaskoczony, gdy obejrzałem nagrania dwóch mężczyzn, Isaaca Sterna i Davida Oistrakha.
Byłem zaskoczony, gdy obejrzałem ich nagrania!
Jednocześnie byłem przekonany, że moje przypuszczenia były słuszne.
Obaj mieli takie same dłonie jak Natsuho Murata.
Kolejną niespodzianką było zdjęcie Oistrakha.
Ku mojemu zaskoczeniu, on i Menuhin grali razem Bacha.
Kiedy zobaczyłem to wideo, pomyślałem sobie.
Japoński rząd powinien przyznać Natsuho Muracie i Himari Narodowy Medal Honoru.
Innymi słowy, zostaną uznani za "skarby narodowe".
Po raz pierwszy ona i Himari, jako dzisiejsi Oistrakh i Menuhin, będą rozpowszechniane jednocześnie na całym świecie za opłatą jako naród.
Jeśli Natsuho zechce zagrać na Stradivariusie, rząd kupi najlepszego Stradivariusa i podaruje go jej w ramach opłaty za występ.
Rząd i tak otrzymałby dużą sumę pieniędzy.
Co dziwne, dłoń Himari jest typu Menuhin, a nawet bardziej.
Rząd powinien teraz zdać sobie sprawę z cudu, że w Japonii były dwie takie kobiety w tym samym czasie, Natsuho Murata i Himari, która jest cztery lata młodsza od niej, lub, używając powyższego obrazu, Oistrakh i Menuhin, i promować je jako naród jako najwyższą politykę narodową.
Korea sprzedaje światu KPOP, który nie ma prawdziwej muzykalności, a nawet dotarł do nr 1 w magazynie Billboard!
Dwóch prawdziwych, autentycznych Japończyków jest najlepszych na świecie, ale rząd nic z tym nie robi.
Również pod tym względem rząd jest naprawdę głupi.
Postawa rządu jest wroga chwalebnym imionom księcia Shotoku, Murasaki Shikibu, Sei Shonagon, Nobunaga, Hideyoshi i Ieyasu oraz chwalebnemu narodowi japońskiemu.
Niestety, gdyby tylko pan Abe był w pobliżu w tym względzie.
Moja propozycja geniusza, który dokonał niezwykłego odkrycia, które pozostanie w historii świata, zostałaby szybko dostarczona.
Nie, jestem pewien, że bym go dostarczył.
Ten artykuł jest kontynuowany.
